2009
“Are you a catholic?” A Scottish woman asked me. Since the subject
of discussion and context was about religion, I was not annoyed by her question.
But, I did not want to answer immediately. I smiled. She continued her conversation. “Your
name does not sound a Hindu one.”
I was thinking about an appropriate answer for her question.
She revealed her religion first. She said “I am a protestant…” Then after a
naughty smile, I replied “I do protest…” I laughed, and my laughter multiplied
multiple times. She joined my laughter after sensing either futility of the question
or as a momentary reflex to the laughter.
ഒരു സ്കോട്ടിഷ് സ്ത്രീ ചോദിച്ചു "താങ്ങൾ കാത്തോലിക്ക് ആണോ?"
സംസാരത്തിന്റെ വിഷയവും സന്ദർഭവും ശരിയാണെന്നത് കൊണ്ട് എനിക്ക് അത് അരോചകമായി തോന്നിയില്ല.
എങ്കിലും ഞാൻ ഉടനെ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല. വെറുതെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
അവർ സംസാരം തുടർന്നു "പേര്
കേട്ടപ്പോൾ ഹിന്ദുവല്ലെന്ന് മനസിലായി." എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്ന് ആലോചിചിക്കുമ്പോൾ
അവർ പറഞ്ഞു "ഞാൻ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ആണ്."
അപ്പോൾ ഞാനും ഒരു മറുപടി കൊടുത്തു "ഐ ഡു പ്രോട്ടെസ്റ്റ്."
ഞാൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. അവരും പൊട്ടിച്ചിരിയിൽ കൂടി ചേർന്നു.
No comments:
Post a Comment