ഇന്ത്യൻ ദേശീയത, മതേതരത്വം, സോഷ്യലിസം, ജനാധിപത്യം

രാജ്യം 71-ആം സ്വാതന്ത്ര്യ ദിനം ആഘോഷിക്കുന്നു. ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യ എന്ന 565 നാട്ടുരാജാക്കൻമാരുടെ  ഭരണത്തിൽ നിന്നും ജനാധിപത്യ ഇന്ത്യ എന്ന പുതിയ ഇന്ത്യ രൂപീകരിക്കപ്പെട്ടത് 1947 ഓഗസ്റ്റ് 15-ന്.

ആ ദിവസം യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു രാജ്യരൂപീകരണമാണ് നടന്നത്. ആദ്യം കച്ചവടത്തിലൂടെ ബന്ധം സ്ഥാപിച്ചു പിന്നീട് ബ്രിട്ടീഷ് കച്ചവടക്കാർ നാട്ടുരാജ്യങ്ങൾ പിടിച്ചടക്കി, പിന്നെ വർഗീയ വിഭജനം നടത്തി അവർ തന്നെ എഴുതി ഉണ്ടാക്കിയ ഭരണ സംഹിതയിലൂടെ രാജ്യം ഏതാണ്ട് 200 വർഷം ഭരിച്ചു അവസാനം പരമാധികാരം ഇന്ത്യക്കാർക്ക് തിരിച്ചു കൈമാറി.

ദേശീയത ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്ന ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ, എങ്ങിനെയാണ്  ദേശീയബോധം തന്നെ ഇവിടെ ഉണ്ടായതെന്ന ഒരു ചിന്ത ചരിത്രബോധത്തിലേക്കുള്ള ഒരു ചെറു യാത്രയായി മാറും. ബ്രിട്ടീഷ്കാർക്ക് അവരുടെ ഭരണം സുഗമമാക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ഇംഗ്ലീഷ് വിദ്യഭ്യാസം നടപ്പിലാക്കിയ കാലഘട്ടത്തിലാണ് രാജാറാം മോഹൻറോയിയെ പോലെയുള്ളവർ വിദേശ ഭാഷ പഠനത്തിലൂടെ ഫ്രഞ്ച് വിപ്ലവത്തെ കുറിച്ചും അമേരിക്കൻ വിപ്ലവത്തെ കുറിച്ചും പഠിക്കുന്നത്. ബ്രഹ്മ സമാജത്തിലൂടെ ഇവിടെ നില നിന്നിരുന്ന സതി, ശൈശവവിവാഹം പോലെയുള്ള ജീർണതകൾക്കെതിരെ പോരാടിയ സാമൂഹിക വിപ്ലവകാരിയുടെ കാഴ്ചയിൽ നിന്നാണ് വളരെ പ്രകടമായ ദേശീയ ബോധത്തിനും ജനാധിപത്യ ബോധത്തിനും അന്നത്തെ ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയിൽ പ്രചാരണം കിട്ടുന്നത്. 

ദേശീയത എന്നത് സങ്കുചിതമായ ഒരു ചിന്തയായി അവതരിപ്പിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല. കാരണം ദേശിയബോധം ഉടലെടുത്ത എല്ലാ രാജ്യങ്ങളിലും; രക്തചൊരിഞ്ഞുള്ള വിപ്ലവമായാലും, ഗാന്ധിജിയുടെ അഹിംസ വിപ്ലവമായാലും; അത് അടിമത്തബോധത്തിനെതിരയുള്ള വലിയ സമരങ്ങളുടെ വിജയം കൊണ്ടുവന്ന മൂല്യബോധമാണ്. അങ്ങനെയുള്ള ദേശീയബോധം കേവലമായ അതിർത്തി ചിന്തയായി ഒതുങ്ങുന്നതോ വിവിധ വർഗീയ ചിന്തകളെ ഉണർത്തുന്നതോ അല്ല. പ്രായോഗിക ഭരണത്തിന് അതിർത്തികൾ നല്ലെതെങ്കിലും മനുഷ്യത്വത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള മുറവിളികളിൽ നിന്നാണ് നമ്മൾ അറിയുന്ന ദേശീയത, ജാനാതിപത്യം, മതേതരത്വം, സോഷ്യലിസം തുടങ്ങി എല്ലാ മൂല്യബോധങ്ങളും ഉണ്ടായതെന്ന് നമ്മൾ ഓർക്കണം. ഇന്ന് ആഗസ്ത് പതിനഞ്ച് 2017;  പ്രാചീന ഭാരതത്തിന്റെ ആദ്യ സാഹിത്യ ഗ്രന്ഥം എന്ന് പറയാവുന്ന ഉപനിഷത്തിൽ പറയുന്ന വസുധൈവകുടുംബകം എന്ന ആശയം പ്രായോഗിക ഭരണത്തിന് ഈ അണുകുടുംബലോകത്തു സാധ്യമല്ലെങ്കിലും ഇടയ്ക്കു  ചിന്തിച്ചു അയവിറക്കാൻ എല്ലാവർക്കും കഴിയട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു.

Neo Liberal Economy and India

India theoretically implemented neoliberal economic policies in 1992. The term Neoliberalism had its origin in the west and got popularity after the Second World War. The meaning and intensity of the word neoliberalism changed from early 1900 to 2000 based on the context and usage by different nations. In the modern context, it is more based on fundamental market economy based on the free market. The competition will decide the value of the products and services. The proponents of developmental agenda based on liberalism advocates free trade and market economy would bring social and economic growth in the country.

Indias GDP ranking was 10 on a relative scale in 1985. It came down in 1990s during the initial stages of the reforms. The GDP rank is 7 as per current status. Ironically, being in top ten of resourcefulness or top ten in wealth creation (GDP), our HDI (Human Development Index) and Happiness Index is below rank hundred. Is it a gap between Vision and execution of vision? The fundamental question of actual development comes in terms of inclusiveness. GDP is all about wealth creation. Inclusiveness is all about wealth (or any resource) distribution by value creation to attain healthy happy Human development. Yes, we need to have a HHH Index for inclusive development agenda.

GST – Goods & Services Tax Law

GST is a multistage destination based tax that will be levied on every value addition. Earlier we had VAT – value added tax. Buyer had to give VAT at all the stages. It was a multistage tax law. What is the difference between VAT and GST? The VAT calculation and GST calculation is different. The cascading effect of tax liability added at the buyer end would be removed. It is not that a buyer need not pay tax. It is just that, there was a compounding effect of tax calculation on the total cost passed on to the buyer. There is also an interesting clause of destination based GST. This means consumer states would also get certain share of TAX from GST in the chain of business. There is no need of additional VAT by state. Assume that margin added by a seller on a product is 40 rupees on 100. Earlier buyer had to pay 165 Rupees as compounded effect of calculation. With GST, he would need to pay only 154 rupees. What is the difference of calculation?

Old Style

Rs 100 + 10% tax + 40 Seller Margin + 10% VAT on total cost 150 = 165 Rupees 

New Style

Rs 100 + 10% tax + 40 Seller Margin + 10% of Margin 40 (Not on total cost) = 154 rupees

Now, the question will come from certain corners; what if the Cost Price Label is manipulated by the seller. GST is not a mechanism to reduce fraudulent activities. It is just a new Tax structure. Auditing is the mechanism to reduce the tax evasion at various stages. Electronic identification of every product and transaction will bring down the fraudulent activities.

 

 

വികസന ഭൂമി

വികസനത്തെ കുറിച്ച് നമ്മൾ എന്നും സംസാരിക്കും. ദശലക്ഷ കണക്കിന് വയസ്സ് പ്രായമുള്ള ഭൂമിയിൽ നമ്മുടെ പ്രവർത്തന ജീവിത സമയമായ എഴുപതോ എൺപതോ വർഷങ്ങൾ എത്രയോ ചെറുതാണ്. 
പലകാര്യങ്ങളിലും നമുക്ക് വേഗം പോര എന്ന തോന്നൽ ഉണ്ടാകുമെന്നത് സ്വാഭാവികമാണ്. ഏതു രംഗത്തെ വികസനമായാലും ഇനിയും ഒരുപാട് വർഷം ഈ ഭൂമി മനുഷ്യർക്ക്‌ വസിക്കേണ്ടതാണ് എന്ന ചിന്ത ഉള്ളിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് വലിയ കാര്യമാണ്.

നാറാണത്തു വികസന ഭ്രാന്ത്  - ചെറുകഥ

നീണ്ടു പരന്നു പച്ചപുൽത്തകിടിപോലെ കിടക്കുന്ന നെൽപ്പാടം. ഹരിദാസൻ കരയിൽ നിന്ന് വീക്ഷിച്ചു. നൂറു ഏക്കർ നിലവും ഇരുപത്തിയേഴു ഏക്കർ കരഭൂമിയും സ്വന്തമായിട്ടുണ്ട്. എല്ലാം നോക്കി നടത്തുന്നത് ഗോപാലൻ വൈദ്യരാണ്. ഹരിദാസൻ മൂന്ന് വർഷം കൂടുമ്പോൾ വന്നുപോകും. ഡല്ലാസിൽ സ്ഥിര താമസം. വിവാഹം കഴിച്ചിരിക്കുന്നത് റഷ്യക്കാരിയെ. കഴിഞ്ഞ തവണ റഷ്യക്കാരിയുമായി നെൽപ്പാടത്തു നൃത്തം ചെയ്താണ് തിരിച്ചു പോയത്. ഇത്തവണ ഒറ്റക്കാണ് യാത്ര. വിദേശത്തു നിന്ന് സ്ഥിരതാമസത്തിനു ഒരു   തിരിച്ചു വരവില്ല എന്ന് ഹരിക്ക് അറിയാം.  

"വൈദ്യരെ നമുക്ക് ഈ 127 ഏക്കർ പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഒരു മലയുടെ കുറവുണ്ട്." ഹരിദാസൻ ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു.  

"അത് ഇവിടെ എന്തിനാ? അഞ്ചു കിലോമീറ്റർ കിഴക്കോട്ടു പോയാൽ പൂമലയുണ്ട്. പിന്നെ ഒരുപാട് കുന്നുകളുമുണ്ട്. അത് പോരെ?" വൈദ്യർ തിരിച്ചറിവ് നൽകി.  

"പോരാ  വൈദ്യരെ.. നമ്മുടെ പാടത്തു ഒരു മലയുടെ കുറവുണ്ട്." ഹരിദാസൻ മുഖം ചുളിച്ചു.

"മോനെ… അത്ര പൂതിയുണ്ടെങ്കിൽ ഒരു കുന്നു പോരെ?"  

"കുന്ന് മതി. ഒരു ചെറിയ കുന്ന്. കരയോട് ചേർന്ന് ഒരു കുന്നു പണിതാൽ രസമായിരിക്കും. കുന്നിൽ ഇരുന്നു പാടത്തേക്കു നോക്കാമല്ലോ?" 

“ഇവിടെ ഇരുന്നു നോക്കിയാൽ എന്താ കുഴപ്പം?" 

"അത് പറ്റില്ല വൈദ്യരെ കുന്നിൻ മീതെ തന്നെ വേണം. അതാണ് അതിന്റെ ഒരു ഇത്." ഹരിദാസൻ വാശിയോടെ പറഞ്ഞു. "എത്ര ദിവസം വേണം, ഒരു ചെറിയ കുന്നു പണിയാൻ?" 

"അത് ഇപ്പൊ, നമ്മൾ ഒരു നൂറു പേരെ വെച്ച് ഒരു കുളം ഉണ്ടാക്കുന്നു. കുളത്തിലെ മണ്ണ് കൂട്ടിയിടുന്നു. അപ്പോൾ കുളവുമായി കുന്നുമായി. അത് പോരെ ?.. പിന്നെ ലോറിക്ക്  മണ്ണടിക്കാം." 

"അത് മതി" 

"മോൻ പോകുന്നതിനു മുമ്പ് ഞാൻ ശരിയാക്കി തരാം... നൂറു പേരുടെ പണി 30 ദിവസം..." വൈദ്യർ സമ്മതിച്ചു. 

"അത് കൊള്ളാം; അമേരിക്കയിൽ വലിയ സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യം വരുമ്പോൾ പുതിയ വലിയ ഇൻഫ്രാസ്ട്രക്ടർ പണികൾ തുടങ്ങി വെക്കും. അങ്ങനെ പുതിയ തൊഴിൽ ഉണ്ടാകും. ഇവിടെ നൂറു പേർക്ക് കുന്നുപണി ഉണ്ടാക്കിയല്ലോ. ഇതാണ് ഡെവലപ്പ്മെന്റ്.” 

“അത് ശരിയാണ്. പക്ഷേ കുന്നിന്റെ ആവശ്യമുണ്ടോ?”  

“ഇവിടെ ഈ പാടത്തു കുന്നില്ലല്ലോ...?" 

“ഒന്ന് കിഴക്കോട്ട് മാറിയാൽ കുന്നുണ്ടല്ലോ" ഹരിദാസനു മനസ് മാറാൻ വൈദ്യർ അവസരം കൊടുത്തു.  

ഹരിദാസൻ ഇന്ത്യൻ പര്യടനം ആരംഭിച്ചു. ഇനി എപ്പോൾ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കു എന്നത് ഒരു ചോദ്യചിന്ഹമാണ്. ഏതായാലും കൃത്യമായി പണി ആരംഭിച്ചു. ഭാഷയറിയാത്ത നൂറുപേരെ കൂലിക്കു വിളിച്ചു. നൂറു പേരും കുന്തവും കുട ചക്രവുമായി കിളച്ചു മറിച്ചു. പാടത്തേക്കു മുഖമായുള്ള ഭാഗം കുന്ന് ഉയർന്നു. 50 മീറ്റർ നീളമാണ് പറമ്പിൽ നിന്നും പാടത്തേക്കുള്ള മുഖഭാഗം. കുറെ മണ്ണ് പാടത്തുനിന്ന് കോരിയെടുത്തു ഉയർത്തി. പിന്നെ ആവശ്യത്തിനുള്ള മണ്ണ് ഒരുപാട് ലോറികൾ കൊണ്ട് തട്ടി. ലോറികളുടെ നിര അയൽവാസികൾക്ക് വലിയ ശല്യമായി തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ഒരു ചെറിയ കുന്നു പൂർത്തിയായി. 

തിരിച്ചെത്തിയ ഹരിദാസൻ സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി. കുറച്ചു നേരത്തെ നീരിക്ഷണത്തിനു ശേഷം ചോദിച്ചു "ഇനി ഇപ്പൊ പാടത്തേക്ക് എങ്ങനെയാണ് നമ്മൾ ഇറങ്ങി നടക്കുക." 

"അത് കുന്നു കയറി ഇറങ്ങിയാൽ മതിയല്ലോ?" വൈദ്യർ സമാധാനിപ്പിച്ചു. 

"എന്നാലും അത് ശരിയായില്ല." ഹരിദാസൻ മുഖം ചുളിച്ചു. 

“പേടിക്കേണ്ട...നമ്മുക്ക് ഒരു ഒരു വലിയ തുരങ്കം പണിയാം."  

"വൗ... അത് നല്ല ആശയമാണ്... ഒരു തുരങ്കത്തിന്റെ കുറവ് ഇവിടെയുണ്ട്." 

"ശരിയാണ്; തൊഴിൽ ഇല്ലായ്മ പ്രശ്നം തീർക്കുകയും ചെയ്യാം..." വൈദ്യർ അവിടെ നിന്ന് ഹരിദാസന് മുഖം കൊടുക്കാതെ തിരിച്ചു നടന്നു.

 

Vision Lights More Vision

I repeatedly get questions from my friends on subjects related to political, racial and religious based atrocities. Most of them ask me personal questions on specific incidents. My answer is always same. I don’t support any lynching in any label. Be it a political murder or religious based terror or racial attacks. My hope is that; political leaders and religious leaders come out in public, make more noise and voice against atrocities in their own labels before attacking other labels...!. This has to be the mantra in the coming years, if we want to achieve the world peace. I have tried to communicate or express my feelings through my first novel ‘Dhaivakanikakal’. I will not change my position on this subject, unless any human being in this world can challenge my thought…! You can call me Individualist. I have no problem. I am ready to accept anyone’s vision, if it gives me more convincing light to my inner thoughts. The light from an electric bulb gives you finite vision. The light from vision gives you infinite vision.

Individualism Versus Collectivism - My thoughts

After Ayan Rands Famous Novel ‘The Fountain head’, the word Individualism at times is interpreted as extreme egotic anarchy. This is not true. Individualism is also associated with artistic interests and lifestyles where there is a tendency towards self-creation and experimentation as opposed to tradition or popular mass opinions and behaviors as so also with humanist philosophical positions and ethics. Such a vision could be part of a collective vision with right collaborators. Hence for them collectivism is not against individualism. It is about fitting individuals in right collections probably…!!!

വേണു വി ദേശം

വേണു ചേട്ടൻ ഷെയർ ചെയ്ത ഗസൽ കേട്ടുകൊണ്ടാണ് ഈ ചെറിയ വരികൾ ഞാൻ എഴുതുന്നത്. തൃശൂർക്കാരനായ ഞാൻ ഈ ദേശം എന്ന സ്ഥലത്തു വന്നു താമസിച്ചത് വളരെ വലിയ നിയോഗമായി മാത്രമേ കാണാൻ കഴിയുള്ളു.  എൻ കെ ദേശത്തെ സാറിനെ കുറിച്ച് ഇതിനു മുമ്പ് എഴുതിയിരുന്നു. ഇന്ന് മറ്റൊരു കലാകാരനെ കുറിച്ച്    എഴുതട്ടെ;  വേണു വി ദേശം: മലയാള സാഹിത്യ ലോകത്ത് തന്റേതായ വ്യക്തിമുദ്ര പതിപ്പിച്ച മറ്റൊരു എഴുത്തുകാരൻ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ലിയോ ഗ്രീൻബുക്ക്സ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ടോൾസ്റ്റോയിയുടെ ജീവിത കഥയെ ആസ്പദമാക്കി രചിക്കപ്പെട്ട പ്രിയപ്പെട്ട ലിയോ ഹൃദ്യമായ ഒരു വായന അനുഭവമാണ്. കുടുംബത്തിന്റെയും ശിഷ്യന്റെയും വീക്ഷണത്തിൽ ടോൾസ്റ്റോയ് പുനർജനിക്കുന്നു. ദസ്തയവ്സ്കിയുടെ നിരവധി രചനകൾ അദ്ദേഹം മലയാളത്തിലേക്ക് തർജ്ജമ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഈ അടുത്ത കാലത്താണ് ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ തർജ്ജമ  വായിക്കുന്നത്. രണ്ടോ മൂന്നോ വട്ടം സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ചില മനുഷ്യരോട് അധികം സംസാരിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും ദസ്തയവ്സ്കിയുടെ ഹൃദയവുമായി നടക്കുന്ന മനുഷ്യൻ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രൂപവുമുണ്ട്. അടുത്ത ആഴ്ച അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുതിയ തർജ്ജമകൾ പബ്ലിഷിങ് ആണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഭാഷണത്തിലെ മൃദുലത എന്നെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചു. ഞാൻ ഇവിടെ ഇദ്ദേഹത്തെ കുറിച്ച് എഴുതുന്നത്ത് എന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾക്ക് വേണ്ടിയാണ്. കാരണം മലയാള സാഹിത്യ ലോകത്തെ പരിചയമുള്ളവർക്ക് വേണു ചേട്ടനെ അറിയാം...ദസ്തയവ്സ്കിയെ കണ്ടില്ലെങ്കിലും നമുക്ക് ഇനി വിഷമിക്കേണ്ട. ഗ്രീൻബുക്സ് പബ്ലിഷ് ചെയ്ത മറ്റു ഗ്രന്ഥങ്ങൾ - അജ്ഞാതന്റെ കുറിപ്പുകൾ, തികച്ചും നിർഭാഗ്യകരം,റഷ്യൻ ക്രിസ്തു

മിമിക്രിയും ചാക്യാർകൂത്തും

ചിരിയാണ് ആരോഗ്യത്തിനു ഏറ്റവും നല്ലതു എന്ന ചിന്തയിൽ നിന്ന് ഒരു പുതിയ ആരോഗ്യ വിഭാഗം തന്നെ തുടങ്ങാൻ സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് പലപ്പോഴും ചിന്തിക്കാറുണ്ട്. പല തരം ചിരികളുമുണ്ട്. പൊട്ടിച്ചിരി, വെറും ചിരി, പരിഹാസ ചിരി, ഊറി ഊറി ഓർത്തു ഓർത്തു ചിരി അങ്ങനെ പോകുന്നു. ചാക്യാർ കൂത്ത് ഏറ്റവും നല്ല സാമൂഹിക ആക്ഷേപഹാസ്യ പരിപാടിയായി കേരള സമൂഹം അംഗീകരിച്ചിരുന്നു. അമ്പലങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു നടത്തിയിരുന്ന അത്തരം പരിപാടികൾ ഏറ്റവും ഉന്നതമായ നിലവാരം പുലർത്തിയിരുന്നു. എന്നാൽ സിനിമ ജനങ്ങളുടെ ഏറ്റവും  ആസ്വാദന ആഘോഷ കലയായി മാറിയതോടെ മിമിക്രി എന്ന കലയും  (അടിസ്ഥാന കലരൂപമായി  അംഗീകാരം ഇല്ലെങ്കിൽ കൂടി) അതിന്റെ ചുവടു പിടിച്ചു ഉയർന്നു വന്നു. അത് പിന്നെയും വളർന്നു ചാക്യാർ കൂത്തിന്റെ നല്ല വശങ്ങളും, സിനിമയും, രാഷ്ട്രീയവും, മിമിക്രിയും എല്ലാം ചേർന്ന ഒരു ഫ്യൂഷൻ കലയായി മാറുകയും ചെയ്തു. പലപ്പോഴും നിലവാരം ഇല്ലാത്ത പരിഹാസങ്ങളും വ്യക്തി അധിക്ഷേപങ്ങളും  എന്ന നിലയിലേക്ക് അത് താഴുമ്പോൾ നമ്മളെ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. ഒരു പക്ഷെ അടുത്ത കാലത്ത് ഞാൻ കണ്ട ഏറ്റവും നല്ല ആക്ഷേപഹാസ്യ പരിപാടിയുടെ ലിങ്ക് താഴെ ചേർക്കുന്നു. ഇതിലെ പ്രധാന കലാകാരന്റെ പ്രകടനം ലോകോത്തരം തന്നെയാണ്.

https://www.youtube.com/watch?v=fdSw4WhVfvI

Creativity - Unleashing the forces within

(Text From OSHO) : - Creativity is a very paradoxical state of consciousness and being. It is action through inaction. It is what Lao Tzu calls wei-wi-wei. It is allowing something to happen through you. It is not about doing. It is becoming a passage, so that the ‘whole’ can flow through you. It is becoming a hollow bamboo, just a hollow bamboo…!!

Creativity simply means you are in total relaxation. It does not mean inaction. It means relaxation – Because out of relaxation much action will be born. But that will not be your doing. You will be just a vehicle. A song will start coming through you — you are not creator of it, it comes from the beyond. It always come from the beyond.

When you create it, it is just ordinary, mundane. When it comes through you, it has super beauty. It brings something of unknown in it.

When the great poet Coleridge died he left thousands of poems incomplete. Many times in his life, he was asked “Why don’t you complete these poems?” because few poems were missing only one line or two lines. And he would say, “I cannot, I have tried, but when I complete them something goes amiss, something goes wrong. My line never falls in tune with that which has come through me. It remains a stumbling block.”

Nature gives everybody energy which is creative. It becomes destructive when it is obstructed, when no natural flow is allowed. Osho says…!!!

 

മാടമ്പ് കുഞ്ഞുകുട്ടൻ - First Meeting in November 2014

ഇത് എന്റെ അവസാന ജന്മം. പൂർവികർ സഞ്ചരിച്ച വഴിയിലൂടെ ഒരു യാത്ര. ഈ യാത്ര ഒരു പാട് വൈകി പോയി. ഏതോ പൂർവജന്മ ബന്ധം കൊണ്ട് ബന്ധിച്ചപോലെ, ഇന്ന് കാലത്ത് ഞാൻ കിരാലൂർ മാട്മ്പിന്റെ മന ലക്ഷ്യമാക്കി യാത്ര ആരംഭിച്ചു. കാറ് മനയുടെ പുറത്തു പാർക്ക് ചെയ്തു. പതുക്കെ മനയുടെ കളപുര വാതിൽ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. എന്റെ വേഷം ഒരു കാവി മുണ്ട്. ഒരു ആഷ് ഷർട്ട്‌. മനയുടെ പടിവാതിലിൽ തറയിൽ തൊട്ടു നമസ്കരിച്ചു. ഞാൻ വലത്ത് കാൽ അകത്തേക്ക് വെച്ചു. മുറ്റത്ത്‌ മുട്ടി മുട്ടി നടന്നു സല്ലപിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഒരു പാട് പക്ഷികൾ ഒരേ സമയം ആകാശത്തേക്ക് പറന്നുയുർന്നു. സിനിമ തീയറ്റർ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഡോൾബി ശബ്ദത്തിൽ പക്ഷികളുടെ ചിറകടി കേൾക്കാമായിരുന്നു. രാജാവിനെ പോലെ ഇരുന്നു പത്രം വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന മാടമ്പ് സൌമ്യതയോടെ പതുക്കെ തല ഉയർത്തി നോക്കി.

ഞാൻ പതുക്കെ നടന്നടുത്തു. എന്റെ കയ്യിൽ കരുതിയ പുസ്തകം കൊടുത്തു പറഞ്ഞു.

"ഇത് തരാൻ വന്നതാ... ഞാൻ ആദ്യമായി എഴുതിയ നോവലാ."

ഭയത്തോടെ മാറി നിന്ന് ആനയെ കാണുന്ന കൌതുകത്തോടെ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി നിന്നു.

"ഇവിടെ കയറി ഇരിക്കാം...."

ഞാൻ പതുക്കെ ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ അവിടെ കയറി ഇരുന്നു. പിന്നെ ഒരു 20 മിനിറ്റ് സമയം, മാടമ്പിൻ മനയിൽ. ഞങ്ങൾ പല വിഷയങ്ങളെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചു. ഒരു കാര്യം ഉറപ്പാണ്. എന്റെ പൂർവീകരുടെ എന്തോ ഒരു തരം ഊര്ജം അവിടെയുണ്ട്. അത് വീണ്ടും എന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ ക്ഷണിക്കുന്നുണ്ട്‌. മാടമ്പ് എന്നെ ക്ഷണിച്ചു.

"ഇടക്ക് ഇടക്ക് ഇവിടെ വരാം." ഞാൻ പറഞ്ഞു "വരാൻ വൈകി… "    

ചെങ്കൊടി ജോൺ

ശനിയാഴ്ച നാട്ടിൽ ചെന്നപ്പോൾ, 70 വയസിൽ മീതെയുള്ള ഒരു വ്യക്തിയുമായി ഞാൻ ഒരു മണിക്കൂർ സംസാരിച്ചിരിന്നു. കൂടുതലും മണ്ണിനെ കുറിച്ചും കൃഷിയെ കുറിച്ചുമായിരുന്നു. എന്റെ ആദ്യ നോവലിലെ ചെങ്കൊടി ജോൺ എന്റെ മുന്നിൽ വന്നിരിക്കുന്നു. സത്യത്തിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു വ്യക്തി എന്റെ വീടിന്റെ അടുത്ത് ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ട് എന്നത് രസകരമായി തോന്നി. ഇദ്ദേഹത്തെ മനസ്സിൽ കണ്ടല്ല ഞാൻ എഴുതിയത്. ഡാമിൽ നിന്നും വെള്ളം കൃഷിഭൂമിയിൽ എത്തുമ്പോൾ അതിൽ വിഷം എങ്ങനെ കലരുന്നു എന്ന് അദ്ദേഹം എനിക്ക് മനസിലാക്കി തന്നു. നൂറു ശതമാനം ജൈവകൃഷി ഇന്ന് സാധ്യമല്ലെന്നും , മണ്ണിന്റെ പി. എഛ് വാല്യൂ കുറഞ്ഞത് എങ്ങിനെയെന്നും, മണ്ണിനടിയിലൂടെ വെള്ളത്തിന്റെ സഞ്ചാരത്തിന്റെ കുറിച്ചും സംസാരിച്ചു. ഞാൻ ആദ്യമായി ചെങ്കൊടി ജോണിനെ നേരിൽ കണ്ടു....അദ്ദേഹത്തിനെ അറിവിനെ മുണ്ടൂർ പ്രദേശത്തുള്ള വ്യക്തികൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് മനസ്സിൽ അടക്കം പറഞ്ഞു അവിടെ നിന്ന് വിട പറഞ്ഞു. ഒരു പക്ഷേ കേരളത്തിലെ എല്ലാ പഞ്ചായത്തിലും കാണും ഇങ്ങനെ ഒരാളെങ്കിലും...ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് ജില്ലയിൽ ഒരാളെങ്കിലും ഉണ്ടാകാം...ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ...!!! എന്റെ ഭാഷയിൽ ഇദ്ദേഹമാണ് "അൾട്രാ മോഡേൺ". ഇന്നലെ കിട്ടിയ വാക്കാണ്..

കലാഭവൻ സലിം

2015 നവംബർ - എന്റെ ആദ്യ പുസ്തകത്തിന്റെ ഒരു കോപ്പി സമ്മാനിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി സലിംക്കയെ കാണാൻ പോയി. ഒരു ചെറിയ കൂടിക്കാഴ്ച. 

കലാഭവൻ സലിം (സലിം പറവട്ടാനി). ജയറാം പോയതിനു ശേഷം കലഭവനെ ഒന്നര വർഷം നയിച്ചു. ഓർമ്മ ശരിയാണെങ്കിൽ 1990-1991 വർഷങ്ങളിൽ. പിന്നീട് തൃശ്ശൂർ കേന്ദ്രമാക്കി മിമിക്സ് ട്രൂപ്  പ്രവർത്തനം. ഏഴോ എട്ടോ തവണ മാത്രമാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂടെ ഞാൻ സ്റ്റേജിൽ കളിച്ചിട്ടുള്ളത്. അദ്ദേഹം തനിക്കു അവസരം തന്നിട്ടുണ്ട് എന്നതാണ് കൂടുതൽ ശരി. ഒരു പക്ഷെ സലിംക്ക 35 വർഷത്തിനുള്ളിൽ 5000-ത്തിൽ അതികം സ്റ്റേജ് കളിച്ചിട്ടുണ്ടാകണം....എന്റെ ഊഹമാണ്. 

ഏതായലും അദ്ദേഹത്തെ തേടി ഞാൻ ഇറങ്ങി.... ആദ്യം പറവട്ടാനി സെന്റര്... രണ്ടു കടകളിൽ ചോദിച്ചു... പിന്നെ കാളത്തോട് പള്ളിയിൽ... അവിടെ നിന്നും മണ്ണുത്തി കഴിഞ്ഞു, മുല്ലക്കര സെന്ററിൽ... അവിടെ പള്ളിയിൽ... ഒരു റഫീക്ക്... സലിമിന്റെ സഹോദരൻ ഷാജഹാന്റെ ഫോണ്‍ നമ്പർ  തന്നു... 2 തവണ വിളിച്ചു നോക്കി.... ഔട്ട്‌ ഓഫ് റീച് ....ഇനി എന്ത് ചെയ്യും....വീട് കണ്ടുപിടിക്കണോ തിരിച്ചു പോകണമോ....ചിന്തയിൽ മുഴുകി....ഒന്ന് കൂടി വിളിച്ചു....സലിംക്ക ഫോണ്‍ എടുത്തു... വെള്ളയാണി കാർഷിക കോളേജ് ഗേറ്റിൽ കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു. അവിടെയെത്തി, കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി... അദ്ദേഹം ആഴത്തിൽ തന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി...പക്ഷേ  മനസിലായില്ല. 

"ഞാൻ പറഞ്ഞു 14 വർഷം മുമ്പ് നമ്മൾ ചില സ്റ്റേജുകളിൽ ഒരുമിച്ചു കളിച്ചിട്ടുണ്ട്.... എന്റെ വീട് മുണ്ടൂർ .." 

"എനിക്ക് സാധാരണ മറവി സംഭവിക്കാറില്ല ...ഇത് എനിക്ക് പിടി കിട്ടുന്നില്ല ..." സലിംക്ക വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.  

"പേടിക്കേണ്ട ...എന്റെ രൂപം വല്ലാതെ മാറിയിട്ടുണ്ട്...ഒപ്പം പഠിച്ചവരും തിരിച്ചറിയാറില്ല....."

 

"എന്നാലും..." സലിംക്ക വിഷമത്തിൽ തന്നെ തുടർന്നു.  

ഞാൻ സ്റ്റേജിൽ ചെയ്യാറുള്ള ചില പ്രത്യേക പരിപാടികൾ പറഞ്ഞു.... ഉടനെ സലിംക്ക ചിരി തുടങ്ങി. 

"ആഹ....ആഹ....എന്താ ഈ കാണുന്നത്..?" 

സമയം അതികം പാഴാക്കാതെ ...ഞാൻ എന്റെ പുസ്തകം അദ്ദേഹത്തിന് സമ്മാനിച്ചു ..."എന്റെ ഗുരു ദക്ഷിണയാണ്...."

പുസ്തകം വാങ്ങിക്കുമ്പോൾ..അദ്ദേഹം വീണ്ടും എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇത്തവണ ഒരു ട്രാന്സിൽ ആണെന്ന് തോന്നിക്കും വിധം സലിംക്ക  പരിസരം മറന്നു... ഞാൻ എന്താ ഈ കാണുന്നത്....ഇത് നൂറ്റാണ്ടിൽ ഒരിക്കൽ മാത്രമേ സംഭവിക്കൂ..."  

ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.... 

"അല്ല.... എനിക്ക് ഇത് ആദ്യ അനുഭവം ആണ്....ഇത് എല്ലാവർക്കും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല ..." സലിംക്ക ആഹ്ലാദത്തോടെ പറഞ്ഞു.  

ഞാൻ വീണ്ടും പുഞ്ചിരിച്ചു ... 

"എഴുതാൻ പലർക്കും പറ്റും... ലിറ്ററേച്ചറിനെ കുറിച്ചല്ല ഞാൻ പറയുന്നത്.... നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ....എന്റെ ആദ്യ അനുഭവം ആണ് ...നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ ആണ് നിങ്ങളെ ഇവിടെ എത്തിച്ചത് ....എന്താ കാഴ്ചകൾ അല്ലേ ....പ്രകൃതി എന്തൊരു അത്ഭുദം അല്ലേ? നിങ്ങൾ ശരിക്കും ഒരു സ്വതന്ത്രനായ മനുഷ്യൻ ആയിരിക്കണം?"

ഭാര്യയുടെ ബഹുമാനവും സുഹൃത്തിന്റെ 60 വർഷം പഴക്കമുള്ള സംശയവും

പണ്ട് പണ്ടൊരു കാലത്തു പന്ത് കളിച്ചു ഒരുപാട് ട്രോഫികൾ പപ്പയ്ക്ക് കിട്ടിയിട്ടുണ്ടെന്ന് മമ്മി പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. പഴയ ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് ഫോട്ടോസ് കണ്ടിട്ടുള്ളതുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ മക്കൾക്ക് ഒരു പരിധിവരെ അത് വിശ്വാസമായിരുന്നു. എങ്കിലും ചില സമയങ്ങളിൽ ഭാര്യക്ക് ഭർത്താവിനോടുള്ള ബഹുമാനക്കൂടുതൽകൊണ്ട് പറയുന്നതാണെന്ന് തോന്നാറുണ്ട്. ഞങ്ങൾ അതൊക്കെ ‘ഗുണ്ടാണെന്നു’ പറഞ്ഞു ചൊടിപ്പിക്കുമ്പോൾ പപ്പയ്ക്ക് കിട്ടിയ പൊടിപിടിച്ച നൂറിലധികം പഴയ സെർട്ടിഫിക്കറ്റുകൾ പുറത്തെടുത്തു കുട്ടികളായ ഞങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തും... എന്നാൽ  ട്രോഫികൾ എവിടെയെന്നതായി ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത സംശയം. "ആകെ ഒരു ട്രോഫി മാത്രമേ ഷോകേസിൽ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ...ബാക്കി എവിടെ?"  ഞങ്ങളുടെ ഈ സംശയത്തിന് മമ്മി പറഞ്ഞ മറുപടി കിട്ടിയ ട്രോഫികൾ വെക്കാൻ സ്ഥലമില്ലാതെ മറ്റു ടൂര്ണമെന്റുകൾക്കു സംഭാവന ചെയ്തുവെന്നാണ്. ഏതായാലും ബാക്കിയുള്ള ഒരു ട്രോഫി വെച്ചാണ് മമ്മി ഞങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചിരുന്നത്. പത്താം ക്ലാസ്സു വരെ എനിക്ക് ഒരു ട്രോഫിയും കിട്ടിയില്ല എന്നത് അക്കാലത്തു ഒരു വലിയ ദുഃഖമായിരുന്നു. എങ്കിലും പപ്പയുടെ ഒരു മുഷിഞ്ഞ ട്രോഫിവെച്ച് ഒരുപാടുകാലം ഞങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചിരുന്നുവെന്നത് ജീവിതത്തെ മുന്നോട്ട് നയിക്കുന്ന വലിയ ദർശനമായിട്ടാണ് വളർന്നു വന്നപ്പോൾ ഞാൻ പിന്നീട് വീക്ഷിച്ചത്.

ഇനി കാര്യത്തിലേക്കു കടക്കാം. ഇത് അടുത്ത കാലത്തു പപ്പാ പറഞ്ഞു കേട്ട കഥയാണ്. കുടുംബ സുഹൃത്തുക്കളുടെ സംഗമത്തിൽ ജോയ് മാഷിനെ കുറിച്ച് (Rtd Prof St. Thomas College) അത് വരെ അവിടെ ആർക്കും അറിയാത്ത ഒരു കാര്യം പപ്പാ പറഞ്ഞു. ജോയ്മാഷ് ചെറുപ്പകാലത്ത് ആ പഞ്ചായത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല ഗോൾ കീപ്പർ ആയിരുന്നുവെന്നാണ് ആ വെളിപ്പെടുത്തൽ. 76 വയസ്സ് പ്രായമുള്ള ഒരു വ്യക്തിയുടെ കഴിഞ്ഞ 20 വർഷത്തെ സുഹൃത്തുക്കൾക്ക് അറിയാത്ത ഒരു രഹസ്യം പപ്പാ പുറത്തു വിട്ടു. എല്ലാവരും അത്ഭുതപ്പെട്ടു. ജോയ്‌മാഷ് ആഹ്ലാദത്തോടെ പഴയ കാര്യങ്ങൾ അയവിറക്കാൻ തുടങ്ങി. മാഷിന്റെ ഒരു പഴയ സംശയം പൊടി തട്ടിയെടുത്തത് അന്നാണ്. അവർക്ക് പതിനാറോ പതിനേഴോ വയസ് പ്രായമുള്ളപ്പോൾ ബൂട്ട്സ് ഇട്ടു പന്ത് കളിച്ചിരുന്ന രണ്ടു പേര് മാത്രമേ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. സമ്പന്ന കുടുംബങ്ങളിലുള്ള  കുട്ടികൾക്ക് പോലും അന്ന് ബൂട്ട്സ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇന്ത്യൻ ടീം ബൂട്സ് ഇടാതെയാണ് അക്കാലത്ത് ഒളിംപിക്‌സ് ഫുട്ബാൾ കളിച്ചത്‌.

എവിടെ നിന്നെങ്കിലും പപ്പ 'ഒപ്പിച്ചു' എടുത്തായിരിക്കും എന്നാണ് ജോയ് മാഷ് അന്ന് കരുതിയത്. 60 വർഷം പഴക്കമുള്ള ആ സംശയം തീർത്തത് 3 മാസം മുമ്പാണ്. പന്തുകളിയോടുള്ള പ്രാന്തുകൊണ്ട്, പപ്പയുടെ വാശി സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ ആക്കാലത്തു (1958-60 )  8 രൂപ വിലയുള്ള ബൂട്സ് പപ്പയുടെ അമ്മ വാങ്ങി കൊടുത്തുവെന്നാണ് പപ്പ പറഞ്ഞ മറുപടി. എല്ലാവരുടെയും സംശയവും പ്രശ്നവും ആ എട്ടു രൂപ തന്നെയാണ്. എങ്ങനെ എട്ട് രൂപ ബൂട്സിനു വേണ്ടി 'അമ്മ അന്ന് കൊടുത്തു. എങ്ങനെ അമ്മയെ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചു ?  8 രൂപ എന്ന പ്രശ്നത്തെ പപ്പാ മറികടന്നതു, പറമ്പിൽ പണി ചെയ്തു കൊണ്ടായിരുന്നു. പറമ്പു പണിക്കാർക്ക് കൊടുക്കുന്ന കൂലി തനിക്കും വേണം എന്നതായിരുന്നു പപ്പയുടെ ഡിമാൻഡ്. അന്ന് ബൂട്സിനു വേണ്ടി വാശിപിടിച്ചു പറമ്പിൽ പണിക്കാർക്കൊപ്പം പണിയെടുത്ത വ്യക്തി ബ്രസിലീലിൽ ജനിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, 30 വർഷം ജോലി ചെയ്ത KSEB-ക്ക് ഒരു നഷ്ടവും സംഭവിക്കില്ലായിരുന്നുവെന്നാണ് എന്റെ ഒരു ഇത്....      

ആന്ദ്രേ അഗാസി

നാലിലോ അഞ്ചിലോ പഠിക്കുമ്പോഴാകണം ടെന്നീസ് കാണാൻ തുടങ്ങിയത്. സ്വീഡന്റെ വിലാൻഡർ ഇന്ത്യയിൽ വന്നു ഡേവിസ് കപ്പിൽ രമേശ് കൃഷ്ണനുമായി മത്സരിക്കുന്ന കളികൾ ആയിരിക്കണം തുടക്കം. കളി ജയിക്കുന്നതിനും ഉപരിയായി വിലണ്ടറിൽ എന്തോ ഒരു പ്രത്യേകത ഉണ്ടെന്നു തോന്നിയിരുന്നു. ഒരു വർഷത്തിന് ശേഷം അയാൾ ലോക ഒന്നാം നമ്പർ പദവിയിൽ എത്തുന്നതും ശ്രദ്ധിച്ചു. അതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ ആണ് അന്നത്തെ സൂപ്പർ താരം ഇവാൻ ലെൻഡൽ - ആന്ദ്രേ അഗാസി മത്സരം ടീവിയിൽ കാണുന്നത്. വർഷം 1987 നും - 1989 നും ഇടയിൽ ആയിരിക്കണം. അഞ്ചു സെറ്റ് നീണ്ടു നിന്ന മത്സരത്തിൽ ഇവാൻ ലെൻഡിൽ കോർട്ടിന്റെ രണ്ടു വശത്തേക്കും ഓടി തളരുന്നത് ഞാൻ വീക്ഷിച്ചു. സ്വർണ്ണമുടി നീട്ടി വളർത്തിയ, എന്തോ ഒരു കുസൃതി ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിട്ടുള്ള മുഖം എന്റെ തലക്കുള്ളിൽ കളിയോടുള്ള ആരാധന വർദ്ധിപ്പിച്ചു. ടൂര്ണമെന്റുകൾ ജയിക്കാത്ത സബാറ്റിനിയോടുള്ള ഇഷ്ടം അവർ അര്ജന്റീനകാരിയാണ് എന്നത് മാത്രമായിരുന്നു. അത് മറഡോണയോടുള്ള ഇഷ്ടം. അഗാസി എല്ലാ കളിയും ജയിക്കുന്നതു ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടാണ് ആ കാലത്തു ടെന്നിസിനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്. ഒരുപാട് കാലം ടെന്നീസ് രംഗത്ത് സജീവമായിരുന്ന അദ്ദേഹം പവർ സെർവിനെ ആശ്രയിച്ചല്ല കളിച്ചിരുന്നത്. ബേസ് ലൈനിൽ നിന്ന് കളിക്കുക എന്നതാണ് അയാളുടെ ശൈലി. അതുകൊണ്ടു തന്നെ പവർ സെർവ് കളിച്ചിരുന്ന സാംപ്രസിനെ തോൽപ്പിക്കുക ദുഷ്ക്കരമായിരുന്നു. അഗാസിയോടുള്ള ഇഷ്ടം മൂത്ത് സ്വന്തം ബാഡ്മിന്റൺ ബാറ്റ് ഉപയോഗിച്ചു ടെന്നീസ് കളിക്കുന്നതായായി ഭാവിച്ചു, സ്വയം അഗാസിയായി ഭാവിച്ചു എല്ലാ കളിയും അഗാസി  ജയിക്കുന്നതായി ഞാൻ ഭാവനയിൽ കാണാറുണ്ട്. ആ കാലഘട്ടത്തിലെ ഒരു പ്രാന്ത്…!!!

സംസ്കാരം നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികൾ

വടക്കാഞ്ചേരി എങ്കക്കാട് എന്ന ഗ്രാമത്തിൽ നിറച്ചാർത്ത്-2017 എന്ന പരിപാടിയിൽ സംസ്‍കാരം നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികൾ എന്ന സെമിനാറിൽ പങ്കെടുക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അതിനെ കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും എഴുതണം എന്ന ആഗ്രഹ പൂർത്തീകരണത്തിനായി മാത്രം എഴുതിയ വരികൾ.

എന്താണ് സംസ്കാരം എന്ന് നിർവചിക്കാതെ അതിനെ കുറിച്ച് എഴുതുകയോ പറയുകയോ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. സംസ്കൃത പദമായ ‘സംസ്കാര’ എന്ന വാക്കിൽ നിന്നാണ് സംസ്‍കാരം മലയാളത്തിൽ എത്തിയത്. സംസ്‍കാരം എന്ന സംസ്‌കൃത പദത്തിന് 'കൂടിചേർന്ന'  അല്ലെങ്കിൽ 'അടങ്ങിയ'  എന്ന അർത്ഥമാണുള്ളത്. അതായത് വിവിധ ചിന്തകളുടെ, രീതികളുടെ, വിശ്വാസങ്ങളുടെ, മൂല്യബോധങ്ങളുടെ കൂടിച്ചേരൽ. എല്ലാം അടങ്ങിയത് എന്ന അർത്ഥം അങ്ങനെ രൂപപ്പെട്ടു. 

 പുരാതന റോമൻ പ്രഭാഷകൻ സിസെറോ "Cultivation of soul" എന്ന ആശയത്തെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചാണ് ഇംഗ്ലീഷിൽ "culture" എന്ന വാക്ക് ഉണ്ടായത്. അറിവും, വിശ്വാസവും, കലയും, മൂല്യങ്ങളും, നിയമങ്ങളും, മനുഷ്യൻ സ്വായത്തമാക്കിയിട്ടുള്ള മറ്റു കഴിവുകളും ജീവിത രീതികളും കൂടിചേർന്ന് മനുഷ്യന് ചുറ്റും വലിയ ഒരു സ്വഭാവ വളയം രൂപപ്പെടുത്തും. ആ വളയത്തിന്റെ പ്രഭാവത്താൽ മനുഷ്യന്റെയും സമൂഹത്തിന്റെയും സ്വഭാവം രൂപീകരിക്കപ്പെടും. അതിനനുസരിച്ചു അവനും സമൂഹവും പെരുമാറും. അത് കാണുമ്പോൾ നമ്മൾ പറയും, അത് അയാളുടെ സംസ്കാരമാണ്. സമൂഹത്തിന്റെ സംസ്കാരമാണ്. അവിടെയും "put together"  എന്ന വാക്കും "cultivate", കൃഷി ചെയ്യുക എന്ന അർത്ഥവും കൂടിചേർന്നിട്ടുണ്ട്. നല്ലതിനെ കൃഷി ചെയ്യുക എന്ന ഒരു ചിന്തയിലേക്ക് അത് നമ്മളെ നയിക്കും.

അങ്ങനെയായിരിക്കണം പുതിയ ഒരു അർത്ഥം ആ വാക്കിനുണ്ടായത്. സംസ്കരിക്കുക എന്ന പദത്തിന് നവീകരിക്കുക ശുദ്ധിയാക്കിയെടുക്കുക എന്ന അർത്ഥത്തിലേക്കു ഇങ്ങനെ രൂപാന്തരം സംഭവിച്ചതാവണം. സംസ്കാരം തന്നെ സംസ്കരിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അടുത്ത ചോദ്യം എന്താണ് സംസ്കരിക്കേണ്ടത്? ആരാണ് സംസ്കരിക്കേണ്ടത്? എങ്ങിനെയാണ് സംസ്കരിക്കേണ്ടത്? പലതിന്റെയും ആകെതുകയാണ് സംസ്‍കാരം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ എല്ലാ മേഖലയിലും നവീകരണം ആവശ്യമാണ്. എവിടെ തുടങ്ങും എന്നതാണ് അടുത്ത് ചോദ്യം. ഇവിടെയാണ് ഭൂമിയെ കണ്ണാടിയായും, സ്വയം കണ്ണാടിയായും ആദ്യം പ്രവർത്തിക്കേണ്ട കലാസാഹിത്യ രംഗത്തെ പ്രവർത്തകരും മാധ്യമ പ്രവർത്തകരും വളരെയധികം ജാഗ്രത കാണിക്കേണ്ടത്. 

നല്ല കാഴ്ചകളും നല്ല ചിന്തകളും നവീകരണ ശക്തിയായ നല്ല വാക്കുകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. തിരിച്ചും നല്ല വാക്കുകൾ നല്ല കാഴ്ചകളും നല്ല ചിന്തകളും ഉണ്ടാക്കുന്നു. നല്ല ചിന്തകൾ നല്ല വാക്കുകളും നല്ല കാഴ്ചകളും തന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ പരസ്പരപൂരകങ്ങളായ എന്നാൽ എളുപ്പം മനസിലാക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു ബർമുഡ ത്രികോണമാണ് ഈ ലോകം. മാധ്യമങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും വ്യക്തിപരമായി ചെളിവാരിയെറിയുന്നതു നമ്മൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. കഥകളിലും സിനിമകളിലും അസഭ്യ ഭാഷ ഉപയോഗിക്കുന്നതും നമ്മൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ജീവിതത്തിൽ നിന്നും പകർത്തിയെഴുതുന്നു എന്നാണ് അതിനുള്ള ന്യായീകരണം. പത്രങ്ങളുടെ ആദ്യ പേജെങ്കിലും മൂല്യബോധത്തോടെ വായിക്കാൻ കഴിയണമെന്നത് നമ്മുടെ ആഗ്രഹമാണ്. അങ്ങനെ കഴിയുന്നുണ്ടോ എന്ന ചോദ്യം നമ്മൾ സ്വയം ചോദിക്കേണ്ടതാണ്. ആരാണ് മൂല്യബോധം തീരുമാനിക്കുന്നത് എന്നത് തന്നെയാണ് ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലുവിളി…! 

കഴിഞ്ഞ 2000 വർഷം എടുത്താൽ പലതരം അധിനിവേശങ്ങൾ നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തെയും മൂല്യബോധത്തെയും പുനർനിർവചനം നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. കൊളോണിയലിസം പല രാജ്യങ്ങളിലും സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അത് ‘ലിബറലിസം’ അല്ലെങ്കിൽ ആവിഷ്കാര സ്വാതന്ത്ര്യം ആയി തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അധിനിവേശത്തെ സ്വീകരിച്ചു അതിന്റെ നിറങ്ങളിൽ അത്തരം സ്വാധീനത്തിന്റെ അടിമകളായി മാറിയവരുണ്ട്. അതിനെ സംശയത്തോടെ വീക്ഷിക്കുന്നവരുണ്ട്. അതിന്റെ സ്വാധീന ചുറ്റുപാടുകൾ എന്ന യാഥാർത്ഥ്യത്തിൽ ജീവിക്കുമ്പോഴും അതിന്റെ ശരി തെറ്റുകളെ കൃത്യമായി വേർതിരിച്ചു കാണുന്നവരുണ്ട്. അങ്ങനെ കാണുമ്പോൾ അതിനെ അസഹിഷ്ണതയോടെ വീക്ഷിക്കുന്നവരുമുണ്ട്. അതുപോലെ തന്നെ സാംസ്കാരിക പ്രവർത്തകർ തന്നെ ഇത്തരം അടിമത്തബോധത്തിലേക്ക് ഒരു യുക്തിയുമില്ലാതെ എത്തിപ്പെടുന്നു എന്നത് വേദനയോടെ കാണുന്നവരുമുണ്ട്.

Optimism Versus Pessimism - An inspired article after reading a book.

The dictionary definition of the words optimism and pessimism could be straight forward. The meaning of the words and the usage of these words by different people, different text books and different contexts motivated me to write this article today. It might look a serious introspection to people behavior. But I must admit that, it’s an attempt to learn the two words used by the world frequently. The trigger for writing this article is glancing on a self-help book and its definition of these two words.


I know that; I am getting to a debatable area. But I would like to learn. When I was in school days, my mom use to say the best way to learn is by writing what you have read in school text books. Those days, I never used to do that. That’s why I am writing about what I read and What I think. Now I believe and I am convinced that writing is the easier way to learn. Different people have different ways. But you know, it’s the mom

What is Optimism as per Wikipedia or Dictionary?

It is defined as hopefulness and confidence about the future or the success of something. A phrase of optimism: - "The talks had been amicable and there were grounds for optimism"; Keywords associated with Optimism: - hopefulness, hope, confidence, buoyancy, cheer, good cheer, cheerfulness, positive attitude. Another Phrase: - “such statements reflect the growing optimism among members of the profession.”

What is Pessimism as per Wikipedia or Dictionary?

It is defined as a tendency to see the worst aspect of things or believe that the worst will happen. A phrase: "The dispute cast an air of deep pessimism over the future of the peace talks"; Key words associated with Pessimism are defeatism, negative thinking, negativity, expecting the worst, doom and gloom, gloom, gloominess; hopelessness, lack of hope, cynicism, fatalism, depression, despair, melancholy, despondency, dejection, angst, distrust, doubt.

My Observations on people conversation styles

This is my classification of people based on conversation style that I have observed all these years. In the context, to explain further, I am taking two closely associated points. Let me call these classifications as Type1, Type 2, Type 3 and Type 4.

Type 1: Optimistic and Non Critic. (Non-Critic:- Dominates appreciating nature with good intent. Don’t want to find faults.)

Type 2: Optimistic and Critics (Critic: - People who find improvement areas or faults with good intent)

Type 3: Pessimistic and Non Critic

Type 4: Pessimistic and Critic

When any of these types of people communicate with each other; they will try to pull each other’s views to fall into their own views. For example, Type 1 will pull Type 2 to become Type 1. Same way, Type 2 will pull Type 3 to become their class. Type 4 will try to pull all others to their class. This is not done purposefully by people. It happens automatically through conversations. Because the words we speak are centrifugal force or driving force that creates worlds. The world of thoughts and thought of the world.

What do we learn by reading self-help books?

Most of the self-help books has a tone that communicates “Attitude” as most important attribute for success along with skill, environment and competence. Every time, such books talk about improvement, Optimism is the key word projected as a Hero and Pessimism as a villain. Is this completely true? The word “True” itself is subjective. What could be the trigger for self-help books? A number of studies have been done on optimism and psychological well-being versus pessimism and psychological stress. In the context of attitude to view on future outcomes of career or life and/ to derive motivational energy; optimism is the right word.

Usage of words in PMP (Project Management Practice) Jargon: - Optimistic and Pessimistic

During the estimation process of the work, people use 3-Point estimation when there is no previous history or sample of effort calculation method for new work/projects. In such a case where there is no reference point, a person might think about an Optimistic estimate, Pessimistic Estimate and then take a midpoint as an estimate to start the project. But, if we think a bit deep on the approach people do mentally during the process; they have some data points to do the guess estimate whether it is Optimistic or Pessimistic. How does that thought process works as per the word definitions. During effort calculation, I think about various possible activities assuming all going good without any trouble being optimistic about all parameters, I provide say 10 days as an effort estimate. Pessimistic guy goes through same thought process (but thinks about stuffs that may go wrong) and provides an estimate of 20 days as an effort. Then someone takes a midpoint of two as 15 days effort.

This is the point where I thought, there could be a better word than pessimistic for that kind of process in a management book. A person with his experience could be aware of the environment and provides an estimate considering various factors compared to the person who gave less estimate. Better words could be rushed estimate and unrushed estimate. Using both a 3- Point estimate.

Philosophical Pessimism

Ref: Wikipedia: - Paradoxically, philosophical pessimism is perhaps associated with the most optimistic long-term view, because it incorporates change. It is also often used in connection with art and literature. William Godwin for instance argued that society would eventually reach the state where calm reason would replace all violence and force, that mind could eventually make matter subservient to it, and that intelligence could discover the secret of immortality. Again, when philosophical pessimism is used in art and literature, the purpose is social reform. Some writers use it deliberately on characters to reflect real world. End of the day, we don’t live in a world where everyone is happy or everything is perfect. Only point to be noted here is the extent of pessimism on a person’s progress in life and society’s progress.

Philosophical optimalism

Ref: Wikipedia: Philosophical optimalism, as defined by Nicholas Rescher, holds that this universe exists because it is better than the alternatives. While this philosophy does not exclude the possibility of a deity, it also doesn't require one, and is compatible with atheism.

Psychological optimalism as defined by the positive psychologist Tal Ben-Shahar, means willingness to accept failure while remaining confident that success will follow, a positive attitude he contrasts with negative perfectionism. Perfectionism can be defined as a persistent compulsive drive toward unattainable goals and valuation based solely in terms of accomplishment. Perfectionists reject the realities and constraints of human ability. They cannot accept failures, delaying any ambitious and productive behavior in fear of failure again. This neuroticism can even lead to clinical depression and low productivity. As an alternative to negative perfectionism, Ben-Shahar suggests the adoption of optimalism. Optimalism allows for failure in pursuit of a goal, and expects that while the trend of activity will tend towards the positive it is not necessary to always succeed while striving to attain goals. This basis in reality prevents the optimalist from being overwhelmed in the face of failure.

Optimalists accept failures and also learn from them, which encourages further pursuit of achievement. Dr. Tal Ben-Shahar believes that Optimalists and Perfectionists show distinct different motives. Optimalists tend to have more intrinsic, inward desires, with a motivation to learn, while perfectionists are highly motivated by a need to consistently prove themselves worthy.

In Summary, most people have mix of all these characters. In some people, certain attributes dominates consistently. For certain people, it changes based on situations. For another set, it changes over a period of time. In few cases, people can shift into multiple styles faster than others. It is also depended on the job in certain cases. Think about an auditor or a police man who needs to find fault most of the time in his career….!!!...Examples can go on…Let me cut it here….